Veel kinderen zullen dit dagelijks roepen omdat ze graag naar school willen. Hier horen we het eigenlijk nooit want de kids vinden het wel goed zo. Maar ik denk dat ze daar vanochtend even anders over dachten haha. Ik had even zo’n moment waar ik heel veel over lees de laatste tijd, klaar zijn met alles wat we moeten doen. Ik ben in een korte tijd van kapster naar huismoeder naar student naar juffrouw gegaan. En dan eigenlijk niet van de één naar de ander maar alles tegelijk in deze weken.
Vanochtend liep bij mij de emmer even over, strontchagerijnig was ik. Eerst gooide ik al mijn glas water achter het bed om toen ik mijn wekker uit wou zetten, wakker was ik toen in ieder geval wel. En ik wou heel graag Dean met zijn huiswerk helpen en ik had bedacht dat het ook tijd werd dat ik Fabienne genoeg aandacht ging geven en leuke opdrachten voor school zou gaan maken en oh ja er was er nog één die ik ook wel aandacht wil geven. En mijn eigen studie, welke doe ik ook alweer. En dan loop je de trap af en vliegen de stofwolken je om de oren, hmmm het huishouden dat is waar ook dat moet ook nog gebeuren. Die laatste 2 heb ik vanochtend maar even laten zitten en de rest van de dag ook eigenlijk. Eerst maar eens Dean aan zijn huiswerk zetten, dan Fabienne een ‘leuk’ werkje geven, dacht ik. En Louise vindt het misschien wel leuk om even een dansje te doen voor de tv. Dat was ook even leuk maar na 2 minuten niet meer, ‘mama ikke niet dansen, ikke Bing kijken’. En Fabienne was na 2 minuten ook wel klaar met haar ‘leuke’ opdracht. Dean redde zich wel even dus het leek me een leuk idee om samen klei te gaan maken met Fabienne, top idee als je je dag niet hebt. Het werd één dikke plakzooi en een boel rommel. Toen hadden de dames bedacht dat ze wel even wouden verven, hmmm nou vooruit dan maar. Dat was ook 3 keer strijken over het papier en klaar mama, oh ja ik was nog even vergeten dat er tussendoor ook nog een kopje water met verf over de tafel ging. Dus hoezo 3 minuten verven,’ jullie houden het maar wat langer vol’. Ondertussen was ik Dean ook nog aan het helpen want die heeft een concentratie van een goudvis, en dat kleine stukje concentratie was vanochtend echt ver te zoeken. Dus om 11.30 uur was ik er helemaal klaar mee, ik heb de kids meegenomen voor een hele lange vermoeiende fietstocht, nee hoor dat viel mee, we hebben gewoon even alle stress eruit gefietst in de zon tussen de weilanden door. Jullie begrijpen dat die stress er bij mij vooral uit gefietst moest worden en bij de kinderen de stress die ze van mij kregen. Maar het was gelukt, toen we terugkwamen zag alles er anders uit.
Na het middageten heb ik ook altijd even mijn oplaadmomentje, de meisjes naar bed, Dean nog even lezen en zelf maar de ogen dicht en bijtanken. Na een half uurtje ben ik er dan ook weer en kan ik er weer tegenaan.
Voor velen zal deze situatie bekend klinken en is dit misschien wel dagelijks het geval. Gelukkig was dit alleen maar een ochtend en kon ik vanmiddag weer genieten van dit alles.
Vorige week kregen we een mail met allemaal uitleg van wat Dean normaal allemaal doet op school en wat hij dagelijks en wekelijks allemaal aan werkjes doet. Hier kunnen we nu dus mee aan de slag maar ik raakte er wel even van in de stress want ik vind het best veel allemaal, en het was even een warboel. Want van een aantal dingen snapte ik weinig, en ik moest echt even een duidelijke planning gaan maken want anders kwamen we er helemaal niet uit. En dan sturen ze van die leuke mailtjes, dat ze het ook erg leuk vinden om te zien wat ze gedaan hebben en of ze wat opdrachten kunnen doorsturen want dan kunnen ze het aftekenen. Maar voel verder geen druk hoor en niks is verplicht, maar doe het toch maar wel. Dat dus, dat was even mijn chaos en drukte en puinhoop in mijn hoofd wat er vanochtend even uit moest.
Begrijp me ook zeker niet verkeerd ik snap heel goed dat de juffen ook in situaties zitten waar ze nu niet in willen zitten en dat ze ervoor willen zorgen dat de kinderen niet te ver achter gaan lopen. Er wordt ook constant gezegd dat we moeten doen wat lukt en dat ze de thuissituatie van iedereen begrijpen. Wij doen dan ook gewoon ons best en kijken per dag wat lukt (met een perfectionistische moeder die graag alles afwerkt is dat soms lastig, maar ik krijg ook mijn lessen, LOSLATEN!!!) Dus naast de school die we nu in huis hebben is het hier ook gewoon ons thuis en genieten we samen van alle mooie dingen die we nu met elkaar doen.
En die studie, daar gaan we nu maar gauw weer mee aan de slag, mama’s school is weer geopend.
Heel veel succes allemaal met alle werkzaamheden die ons om de oren vliegen, voor iedereen een les, LOSLATEN!!!
Geef een reactie