Wat een titel, en wat moet je ermee? Nou eigenlijk niet zoveel. Corona is wat er wereldwijd speelt en de hormonen spelen bij mij gewoon door. Maar natuurlijk niet alleen bij mij. Door alle stress die veel mensen ervaren vliegen de hormonen ook alle kanten op, en kun je er ook flink last van hebben.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik op dit moment weinig tot geen stress ervaar. Ik voel me juist heel relaxed en ontspannen, zo heb ik me lang niet meer gevoeld. Ik wil graag kwijt hoe ik met deze situatie omgaan en hoe ik me hierbij voel, en ik dacht in mijn eigen blog is dat natuurlijk een mooie manier. Zo kan ik het kwijt en kunnen de mensen die het willen lezen er zelf voor kiezen.
Eerst even een update hoe het met mij en mijn hormonen gaat.
Ik merk dat het steeds beter gaat. Helemaal stabiel is het nog niet en geregeld heb ik nachten dat ik niet goed slaap omdat het lichaam onrustig is. Maar de reacties erop en de duur ervan worden steeds minder heftig en korter. Ik leer mijn lichaam steeds beter kennen. En dit komt vooral door de opleiding die ik nu doe. Hierdoor ga ik steeds meer van ons lijf snappen en alles wat daarbij hoort. Ik leer luisteren naar mijn lichaam en zorg goed voor mezelf, door elke ochtend mijn yoga oefeningen te doen en te mediteren, en lekker in beweging te zijn, en laten we vooral de voeding niet vergeten.
Kinesiologie heeft me in driekwart jaar zo ontzettend veel gebracht dat ik ervoor wil zorgen dat zoveel mogelijk mensen Kinesiologie leren kennen en weten wat je er allemaal mee kunt. Daarom heb ik ook een facebookpagina aangemaakt, Kinesiologie It’s Me. Dus mocht je deze nog niet volgen dan kan ik je dit zeker aanraden 😉. Een paar weken geleden ben ik zelf ook weer bij de Kinesioloog geweest, bij de Telescoop in Bornerbroek (hier heb ik het in één van mijn vorige blogs ook over gehad). Ik ben hier weer naartoe gegaan omdat ik nog steeds na elke hormoonverandering in mijn cyclus, dus na mijn menstruatie en eisprong (de overgangen van veranderingen) me niet helemaal top voelde. Alsof het lichaam de verschillende hormonen die wel en niet aangemaakt worden niet goed kan verwerken. Bij Gerda (Kinesioloog) legde ik dit uit en zij gaat dan gelijk verder kijken en komt dan op de verschillende hormonen die op die momenten het meest aangemaakt worden en waarom deze hormonen nodig zijn. Zij kijkt dan wat hier aan gelinkt kan worden en waardoor er een blokkade in het lichaam kan zitten wat de reactie veroorzaakt. Bij mij vond ze verschillende hormonen die uit balans waren, oestrogeen, adrenaline, testosteron (dit wordt getest dmv de spiertesten). Oestrogeen wordt aangemaakt na de menstruatie als de cyclus weer opnieuw begint. Gerda kijkt naar gebeurtenissen die ervoor gezorgd kunnen hebben dat er een blokkade is ontstaan, ze kijkt dan of dat gebeurtenissen zijn uit dit leven maar dat kunnen ook gebeurtenissen zijn uit vorige levens (ik snap dat dit voor sommigen heel lastig te bevatten is en het is ook heel lastig uit te leggen en het is iets waar je voor open moet staan, maar als je de dingen die ze ontdekt linkt aan je klachten, klinkt het allemaal erg logisch en te verklaren). Voor mij zat er een blokkade uit een vorig leven wat te maken had met een miskraam, zelf weet je daar natuurlijk niks meer van gelukkig en dat is ook niet iets wat je bewust met je meeneemt. Maar het is iets van je energielichaam dat je meegenomen hebt en wat ergens in je lichaam ligt opgeslagen. En telkens als je lichaam in aanraking komt met iets wat met die blokkade te maken heeft dan registreert je lichaam dat als stress om zichzelf ‘te beschermen’.
Voor mij klonk het heel logisch en verklaarde een boel. Want waarom werden de klachten steeds erger na elke zwangerschap en waarom zijn de klachten er tijdens de hormoonwisselingen in mijn cyclus? De stress stapelde zich steeds verder op, de stress die mijn lichaam ervan kreeg werd aangewakkerd en daar kwam weer nieuwe stress bij op. En ja wat dan zul je nu denken….ik zal het proberen uit te leggen.
De blokkade haalt ze weg dmv verschillende technieken (deze ken ik zelf ook nog niet allemaal, en elke Kinesioloog heeft weer andere disciplines die ze erbij pakken), ze zorgt ervoor dat het lichaam er geen stress meer van krijgt en dat het lichaam dus geen signalen meer hoeft af te geven dat het zich moet verdedigen omdat er geen ‘gevaar’ is op die momenten zoals dat er toen wel was. Het was een pittige behandeling en ik voelde erg veel gebeuren en loskomen, en ik was er nog wel even door van slag. Maar na een paar dagen merkte ik veel meer rust in mijn lijf en voelde ik dat er wat verandert was (dit is iets wat je zelf moet ervaren na een behandeling want uitleggen is ontzettend lastig omdat het een gevoel is). Dus deze behandeling heeft me weer een stap in de goede richting geholpen. Voor nu schommelen de hormonen nog wel, en soms ook juist wat erger, alsof alles zijn plek aan het zoeken is. Gerda gaf ook aan dat de hormonen wel 3-4 maanden nodig hebben om zich helemaal te herstellen. Dus ik ben benieuwd hoe ik me over een paar maanden voel. Ik weet in ieder geval dat het me nu al heel veel gebracht heeft.
Zo ook hoe ik me nu voel in deze heftige situatie die zich in de wereld afspeelt. Ik zei al dat ik me juist heel relaxed voel en ik merk dat de kinderen ook juist tot rust komen, alsof we dit even nodig hadden. Ik vond dat alles altijd al zo ontzettend snel ging en veel aan je voorbij vliegt. De wereld schiet maar door en daar moet je dan maar aan meedoen want anders loop je weer een paar stappen achter. En nu lijkt dit moment gekomen dat alles gewoon even stilstaat en dat we pas op de plaats moeten maken. ‘Niet meer naar buiten’ maar vooral binnen blijven, tijd samen doorbrengen en niet overal heen vliegen. Natuurlijk snap ik dat het voor veel mensen heel heftig is en spannende/ onzekere tijden, en ik had ook veel liever een andere reden gehad voor deze ‘stilstand’. Maar we zitten er nu eenmaal in en kunnen er niks aan veranderen.
Ik kom dus helemaal tot rust en geniet volop van deze tijd en zal dit dan ook nooit vergeten. De dingen die ik nu met de kinderen doe had ik anders nooit gedaan en daar ben ik ontzettend dankbaar voor (vandaag hebben we de lente in huis gehaald met verf, zie foto). Er werd me laatst gevraagd of er dan helemaal niets aan deze situatie is wat ik vervelend vind. Als ik eerlijk ben niet nee, op het virus zelf na natuurlijk en wat dat met de mensen doet en hoe hard veel mensen ervoor moeten werken om alles goed te laten verlopen. Maar voor mezelf zeker niet, het heeft ons tot nu toe heel veel gebracht. Één ding waar ik wel verdrietig van kan worden is dat de kinderen misschien niet meer naar hun school kunnen en dus niet goed afscheid kunnen nemen aangezien we in de zomervakantie gaan verhuizen. Maar dat is iets wat nog helemaal niet zeker is en wat we gewoon afwachten. En anders doen we het afscheid na de vakantie. We blijven hier dus gewoon positief en zien wel wat ons deze situatie nog allemaal brengt.
Ik wens iedereen heel veel gezondheid toe, zorg allemaal goed voor jezelf!
Geef een reactie